เงินเป็นโลหะมีค่าที่พบได้น้อยกว่าทองคำ มักถูกสกัดออกมาพร้อมกับโลหะพื้นฐานอย่างทองแดง ตะกั่ว และสังกะสี ประมาณ 70% ของการผลิตเงินเป็นผลพลอยได้จากการสกัดโลหะเหล่านี้ เนื่องจากกระบวนการที่ซับซ้อนนี้ ทำให้มีการขุดเงินเพียงประมาณ 20,000 ตันต่อปี
ประวัติศาสตร์ของเงินย้อนกลับไปถึง 5,000 ปีก่อนคริสตกาล ซึ่งถูกใช้โดยอารยธรรมโบราณเพื่อวัตถุประสงค์ต่างๆ ชาวอียิปต์เรียกเงินว่า “โลหะแห่งดวงจันทร์” และในศตวรรษที่ 6 ก่อนคริสตกาล ชาวกรีกได้นำเหรียญเงินแรกออกมาใช้ ซึ่งเป็นการสร้างบทบาทของเงินในระบบการเงิน เงินมีความสำคัญทางการเมืองและเศรษฐกิจอย่างมาก โดยมีมูลค่าสูงกว่าทองคำจนกระทั่งศตวรรษที่ 20
ความอเนกประสงค์ของโลหะมีค่านี้นอกเหนือไปจากสกุลเงินและเครื่องประดับ เงินถูกนำไปใช้ในงานวิศวกรรมไฟฟ้า การถ่ายภาพ และแม้แต่เทคโนโลยีอาหารและเภสัชภัณฑ์ เนื่องจากคุณสมบัติต้านจุลชีพ ในปี 2550 ผู้บริโภคเงินรายใหญ่ในภาคอุตสาหกรรม ได้แก่ สหรัฐอเมริกา (23%), อินเดียและญี่ปุ่น (16%) และอิตาลี (7%)
ด้วยความต้องการที่สม่ำเสมอและปริมาณที่ลดลง ราคาเงินจึงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ความขาดแคลนนี้ส่งผลต่อมูลค่าที่ผันผวนของโลหะในตลาด
ประเทศผู้ผลิตเงินรายใหญ่ ได้แก่ เม็กซิโก เปรู และออสเตรเลีย โดยมีส่วนสำคัญมาจากจีน โปแลนด์ รัสเซีย แคนาดา และสหรัฐอเมริกา ประเทศเหล่านี้มีบทบาทสำคัญในการจัดหาเงินให้กับตลาดโลก
ศูนย์กลางการซื้อขายเงินที่สำคัญ ได้แก่ ตลาดซื้อขายสินค้าโภคภัณฑ์นิวยอร์ก (COMEX), ตลาดซื้อขายสินค้าโภคภัณฑ์โตเกียว, ตลาดซื้อขายสินค้าโภคภัณฑ์ชิคาโก และตลาดทองคำลอนดอน มูลค่ารวมของเงินที่ซื้อขายในตลาดเหล่านี้คาดว่าจะอยู่ที่ประมาณ 17 ล้านดอลลาร์สหรัฐ ตลาดเหล่านี้เป็นแพลตฟอร์มสำหรับนักลงทุนและธุรกิจในการซื้อและขายเงิน ซึ่งมีอิทธิพลต่อราคาเงินรายวัน
