Kiedy życie rzuca Ci pod nogi więcej, niż jesteś w stanie udźwignąć, mem „Nie mam dziś siły” staje się niezwykle bliski. To sentyment, który odbija się echem w niezliczonych przestrzeniach online, wirtualne ramię do wypłakania się w obliczu przytłaczających wyzwań. Ale co się dzieje, gdy „Nie mam dziś siły” staje się stałym stanem bytu? Gdzie znaleźć siłę, by iść dalej, gdy napotykamy pozornie nieprzezwyciężone przeszkody?
Popularne powiedzenie „Bóg nie da ci więcej, niż możesz udźwignąć” oferuje pocieszenie, ale nie jest to bezpośredni cytat biblijny. Podczas gdy 1 Koryntian 10:13 zapewnia nas, że Bóg zapewnia wyjście z pokusy, życiowe ciężary często wykraczają poza samą pokusę. Czasami bezsprzecznie otrzymujemy więcej, niż czujemy się w stanie udźwignąć.
Sam Apostoł Paweł przyznał się do tego doświadczenia w 2 Koryntian 1:8-9: „Znaleźliśmy się pod wielkim ciśnieniem, znacznie przekraczającym naszą zdolność do wytrwania, tak że zwątpiliśmy w samo życie.” To mocne wyznanie potwierdza uczucie przytłoczenia, potwierdzając, że nawet postacie biblijne zmagały się z ciężarami, które wydawały się zbyt ciężkie do uniesienia.
Zamiast dążyć do samodzielnego „udźwignięcia” wszystkiego, jesteśmy wezwani do oparcia się na wyższej mocy. Chodzi o poddanie naszych zmagań, uznanie naszych ograniczeń i poleganie na sile Boga, która nas przeprowadzi. Trzymanie się przekonania, że powinniśmy być w stanie poradzić sobie ze wszystkim samodzielnie, prowadzi do rozczarowania i urazy, gdy nieuchronnie upadniemy.
Łatwo jest wpaść w negatywną spiralę, pytając „Dlaczego ja?” i skupiając się na nieznanym. Zmiana naszej perspektywy, aby skupić się na tym, co wiemy – że Bóg jest dobry – może być transformująca. Nawet w najciemniejszych momentach możemy wybrać zaufanie Jego dobroci i wierzyć, że On działa dla naszego ostatecznego dobra.
Czasami „więcej niż możemy udźwignąć” prowadzi do nieoczekiwanych błogosławieństw. Trudne doświadczenia mogą ujawnić ukrytą siłę, odporność i głębsze zrozumienie wiary. To w tych momentach poddania się naprawdę doświadczamy mocy i łaski Boga.
Historia, którą opowiadamy sobie o naszych zmaganiach, ma znaczenie. Zamiast ulegać negatywności i rozpaczy, możemy wybrać skupienie się na dobroci Boga i zaufanie Jego planowi, nawet jeśli w danej chwili nie ma to sensu. Uznanie, że „Nie mam dziś siły” jest uzasadnione, ale nie musi definiować naszej podróży.
Kobieta siedząca w różowym fotelu i kontemplująca po otrzymaniu trudnych wiadomości, nawiązujących do mema "nie mam dziś siły".
Pamiętając Izajasza 55:8-9, „Bo myśli moje nie są waszymi myślami, ani wasze drogi moimi drogami – mówi Pan…” umacnia ideę, że plan Boga często wykracza poza nasze zrozumienie. Nawet w obliczu przytłaczających okoliczności możemy znaleźć ukojenie w wiedzy, że On działa dla naszego dobra, nawet w sposób, którego możemy nie rozumieć. To w tych momentach poddania się i zaufania mem „Nie mam dziś siły” przekształca się z krzyku rozpaczy w świadectwo wiary. Przypomina nam się, że nawet gdy my nie mamy siły, Bóg ją ma.